Wil jij voor Nederland medailles winnen tijdens de Paralympische Spelen van Tokyo in 2020? Heb je sportervaring, heb je een lichamelijke of visuele beperking en ben je tussen de 12 en 35 jaar oud? Dan ben jij misschien wel degene die wij zoeken! Meld je aan voor de Paralympische Talentdag en wie weet zien wij jou in Tokyo in actie op het hoogste podium! Op zondag 15 oktober 2017 vindt in Amsterdam de negende NOC*NSF Paralympische Talentdag plaats. Tijdens deze dag beoordelen bondscoaches van verschillende zomersporten de potentie van de deelnemende sporters. NOC*NSF en de sportbonden bieden de meest kansrijke sporters de mogelijkheid om direct in het programma van de nationale selectie opgenomen te worden. Als een langere weg nodig is, wordt gezorgd voor een goede trainingssituatie. In de

Zelf kwam hij in 1993 tot een persoonlijk record van 5,25 meter. Zijn pupil Menno Vloon verbeterde op 10 juni van dit jaar het Nederlands record hoogspringen tot 5,85. Richard Coté (46) vertelt over de eigenschappen én de trainingen van atleten in hun discipline. ‘Je moet er een beetje gek voor zijn.’ Hij is geen bondscoach en sinds enkele jaren ook geen clubtrainer meer. Maar Coté doet nog altijd wat hij als zijn opdracht en passie beleeft. ‘Ik wil jonge sporters graag helpen om hun grenzen te verleggen, zodat ze prestaties leveren die ze zelf aanvankelijk niet voor mogelijk hielden.’ En of het doel dan deelname aan een NK is of kwalificatie voor een WK of de Spelen, dat maakt hem eigenlijk niet zoveel uit. ‘Maar ik heb wel ervaren dat het lastig is om atleten van heel verschillend niveau tegelijkertijd te begeleiden. Daarom heb ik mijn werk als coach bij Lycurgus in Krommenie twee jaar geleden opgezegd en werk ik alleen nog met Menno. Ik moet kiezen, want ik heb een gezin én ik heb een fulltime baan want als atletiektrainer kun je geen droog brood verdienen’, zegt hij. Net als zijn huidige pupil begon Coté relatief laat met atletiek. ‘Ik was zeventien en bij mijn eerste training met een groepje polsstokhoogspringers kwam ik al tot 2,50 meter. Toen mocht ik blijven’, grijnst hij. Nog geen tien jaar later nam hij afscheid als actief atleet. ‘Ik kon in Duitsland een baan krijgen als fysiotherapeut en besloot daarom te stoppen. Maar ik had intussen al wel training aan de jeugd gegeven en toen ik twee jaar later terug kwam in Nederland ben ik de trainer-coach B-opleiding gaan doen. ‘Ik had zelf veel praktische ervaring met het polsstokhoogspringen en ook al eens bij een Poolse topcoach in Bydgoszcz kunnen trainen. Nu wilde ik daar graag de theoretische kennis aan toevoegen.’ Bijna twintig jaar was hij clubtrainer bij Lycurgus, voor diverse disciplines. Met Vloon specialiseert hij zich weer op zijn eigen onderdeel, ook al is voor het polsstokhoogspringen het trainingsprogramma heel divers, zoals uit zijn verhaal zal blijken. Want wat maakt een sporter tot een goede polsstokhoogspringer? ‘Het zijn atleten met een grote turnvaardigheid die goed overweg kunnen met een, zoals ik dat noem, “bewegend toestel”, wat de polsstok feitelijk is’, zegt Coté. ‘Menno heeft beide sporten zelfs lange tijd gecombineerd – tot bleek dat hij in atletiek verder kon komen. Daarnaast hebben polsstokhoogspringers het loopvermogen van een 200-meterloper nodig en de sprongkracht van een verspringer. En ze moeten een beetje gek zijn, want wie gaat er nu ondersteboven aan een stok hangen, op meer dan vijf meter hoogte. Dat vergt veel mentale kracht en durf, want het blijft altijd gevaarlijk. Dat zie je maar aan Menno, die bij de WK tegen de paal botste en geblesseerd raakte.’ De voorbereidende trainingen kunnen volgens Coté al wel beginnen bij A- en B-pupillen. Niet dat die kinderen meteen over een lat moeten springen. ‘Maar geef ze een houten “bezemsteel” van twee of tweeënhalve meter en laat ze daarmee verspringen. Dan leren ze al met zo’n stok te lopen en die goed te planten - en ze oefenen het springen. En je kunt allerlei gymvaardigheden leren: de koprol voor- en achterover, verschillende vormen van de handstand, zwaaien aan het touw en oefeningen aan de rekstok en de ringen. Menno traint nog altijd regelmatig in een turnzaal, ook om zijn schouders goed en krachtig te ontwikkelen, want die heb je als polsstokhoogspringer hard nodig.’ Van timmerman tot fulltime atleet De 23-jarige Vloon verruilde begin 2016 zijn baan als timmerman grotendeels voor een bestaan als fulltime atleet. Zijn trainingsweek laat een gevarieerd programma zien. Op maandagochtend doet hij een looptraining (bijvoorbeeld 8 x 100 of 8 x 200 meter). ’s Avonds traint hij in de turnzaal. Op dinsdag doet hij ’s ochtends een krachttraining en ’s avonds een serie oefeningen die zijn fysiotherapeut hem voorschrijft en die vooral bedoeld zijn als blessurepreventie. Pas op woensdag staat de eerste techniektraining mét de op het programma. Vloon doet die vaak bij Coté’s collega-coach Jaap van der Plaat in Zoetermeer. Op de donderdag is er weer een combinatie van krachttraining en fysio-programma. Op vrijdag doet Vloon een looptraining met de stok – maar zonder te springen. Na een rustdag op zaterdag heeft hij zondags een tweede techniektraining met sprongen. ‘De afgelopen jaren hebben we dit programma gevolgd, omdat Menno nog volop bezig was om zich fysiek te ontwikkelen. Komend jaar gaan we waarschijnlijk ook op vrijdag springen. We willen graag dat hij stabieler gaat presteren. Die recordsprong was dit seizoen echt een uitschieter en die bracht hem hoog op de internationale ranglijst. Maar om echt tot de wereldtop te behoren moet hij dit vaker laten zien.’ Daarvoor zal hij ook zijn aanloop moeten verlengen. ‘Menno is geel goed bij een aanloop van acht of twaalf passen. Maar hij kan zijn snelheid pas optimaal benutten als hij 16 passen maakt, zoals bij het record. De wereldtop gebruikt nog twee of vier passen extra. Maar je moet met die hogere snelheid wel netjes blijven springen en controle houden over je bewegingen. Daar gaan we aan werken.’ Prestaties van polsstokhoogspringers lijken vaak afhankelijk van heel kleine factoren ‘Dat klopt wel’, zegt Coté. ‘Als je net iets minder fit bent of een stok kiest die net te soepel of te stug is voor wat je op dat moment aan kan, zal een sprong helemaal mislukken. Bij een soepele stok kun je de lat er al bij het stijgen afstoten. Bij een te stugge stok zie je vaak dat de atleet de hoogte wel haalt, maar niet óver de lat komt. Zeker als je – bij sprongen boven de vijf meter – flink boven de hoogte komt waarop je de stok vastgrijpt, luistert het allemaal heel nauw. Bovendien kun je het visueel dan minder goed controleren. Dan moet je echt op je techniek durven te vertrouwen.’ Daar gaan Coté en Vloon de komende tijd dus hard aan werken. Met als eerste grote doel de WK indoor in Birmingham in maart 2018 en in de zomer de EK in Berlijn. Tekst: Cors van den Brink Foto's: Erik van Leeuwen (EK Landenteams Lille, 2017)

Het is weer bijna weer voorbij, die mooie atletiekzomer. Maar nog niet helemaal! De komende weken blikken we terug op de hoogtepunten van de vijf belangrijkste internationale toernooien. Deze week gaan we nader in op de WK Londen. Anouk Vetter ontpopte zich tot een van de blikvangers in Engeland, doordat zij een bronzen medaille won met de zevenkamp. Als ik terugdenk aan Londen... "Dan denk ik vooral aan dat enorme stadion en het sfeertje daar. Het zat vaak helemaal vol en wat voor geluid dat maakt en energie dat geeft...ongelooflijk. Bij het speerwerpen was mijn speer nog niet eens geland of ik hoorde het stadion al applaudisseren en schreeuwen. Volgens mij is dit wel een goeie, dacht ik toen." Was je verrast door eindresultaat? "Vooraf hoop je erop. Ik was in vorm, maar ik wist niet wat mijn niveau precies zou zijn. Na de eerste dag had ik een medaille uitgesloten. Gelukkig kon ik daarna een hele hoop goedmaken. Ik stond na het speerwerpen derde, maar heb toen niet gekeken naar het verschil. Pas een uur voordat we de bus ingingen voor de 800 meter, wist ik dat de voorsprong best groot was. Ik moest toen bijna huilen, mijn droom kwam zo dichtbij. Een beetje eng gevoel, maar ook wel gaaf." Wat is het eerste wat je deed toen je thuis kwam? "Taart eten. Ik ben dol op lekker eten en hou ervan om zelf taart te bakken. Toen ik thuis kwam stond er een enorme taart met een bronzen medaille. Die was dezelfde avond gelijk op." Waar is je medaille nu? "Hij komt naast mijn gouden plak te hangen van Amsterdam. In mijn woonkamer heb ik een ladder staan, die ik zelf in elkaar heb gezet. Daar hangen ook van die polaroid-fotootjes van mooie momenten. Van de Spelen, van Amsterdam en van familie. Mooi herinneringen, daar past deze ook wel tussen." Wat je is belangrijkste les die je meeneemt uit deze zomer? "Lastige vraag. Ik kan af en toe best wel aan mijzelf twijfelen. Ik was de week voor de meerkamp ook niet te genieten. Als er dan iets niet loopt, schiet ik in de stress. Dat moet ik meer loslaten en erop vertrouwen dat ik echt goed ben. Ik moet mij niet te druk maken als er een keer een training wat minder gaat. Inderdaad, dan kan ik terugvallen op deze medaille." Welk cijfer geef jij je sportzomer? "Wel hoog. Ik denk een 9. Ik heb twee goede meerkampen gedraaid. Het is geen 10, want ik heb een knieblessure gehad, waar ik nog steeds af en toe last nog van heb. Ik ben er wel goed mee omgegaan, maar het heeft wel invloed gehad op het voorseizoen. Van januari tot april heb ik amper kunnen springen." Van welke andere atleet/atlete was je deze zomer het meest onder de indruk? "Van mijn Belgische collega. Nafi Thiam. Ik heb in Londen best wat tijd met haar gespendeerd. Knap hoe ontspannen zij is, ondanks de druk die er vanuit België komt. Men gaat er vanuit dat 'ze het wel even doet' als olympisch kampioen. Maar ik zie geen stress bij haar, ook als een onderdeel niet zo goed gaat. Een heel prettig persoon, waar ik van kan leren." Foto: Erik van Leeuwen

Op de Europacup voor clubteams groep B heeft PAC Rotterdam na een spannende strijd uiteindelijk met 94 punten (7 punten voorsprong op Finland) het goud gepakt. Met de winst promoveert Nederland met de meiden naar groep A, waar Nederland ook al met de jongens in zit. Het meidenteam uit Rotterdam was goed voorbereid begonnen aan de Europese titelstrijd, waarin uiteindelijk Finland de grootste concurrent was. Er werd beslag gelegd op maar liefst 7 eerste en 3 tweede plaatsen van de in totaal 19 onderdelen. Zo pakte Janine Verhaar de winst op zowel de 100m, 200m als de 4x100m (als slotloper na Lucie Tiemeijer, Fenna Klapwijk en Nicole Etman). Nicole Etman won eerder op de dag het hoogspringen (1,71m). Op de 3000mSC was Marije Hijman overtuigend de snelste. Enid Duut pakte de winst bij het discuswerpen en werd tweede bij het kogelstoten. Bij het polsstokhoogspringen was Mirte Kok de sterkste en Jasmijn van Iersel liep in een tactische race op de 800m naar de tweede plek. De meiden van PAC namen het in groep B op tegen de beste clubteams uit Finland, Estland, Slovakije, Portugal, Zwitserland en Griekenland. 6e plaats in Brno voor de jongens van PAC In Brno wisten de jongens van PAC ondanks een niet fitte ploeg met een zesde plaats hun plek in A groep te verdedigen. Zo kon Rafael Raap na zijn onfortuinlijke val op de 110m horden vorige week alleen als supporter mee en was Ramsey Angela alleen op de 400m horden inzetbaar. Het niveau in de A-divisie ligt een stuk hoger. Een 6e plaats is daarom een prima resultaat. De tegenstanders kwamen uit Denemarken, Spanje, Groot Brittannië, Italië, Litouwen, Portugal en Turkije. De jongens van PAC wisten ook een paar podiumplaatsen te halen. Ramsey Angela (400m horden) en Najib Hassan (800m) werden tweede op hun onderdeel. Timo in’t Hout werd 3e bij het kogelstoten, net als Yslain Verwaal op de 110m horden. In 2018 komen zowel de jongens als de meisjes junioren in groep A uit. Aangezien de meisjes en de jongens van PAC dit jaar bij het NK teams in Amersfoort kampioen zijn geworden gaan dus volgend jaar beide PAC teams samen naar de A-divisie. Dat wordt een leuke reis met zo’n 50 atleten en begeleiders! Bron: Carola Diederik

Het is bijna weer voorbij, die mooie atletiekzomer. Maar nog niet helemaal! De komende weken blikken we terug op de hoogtepunten van de vijf belangrijkste internationale toernooien. Deze week blikken we terug op de onvergetelijke WK in Londen, die tussen 4 en 13 augustus werd gehouden. Met vier Nederlandse medailles de succesvolste mondiale kampioenschappen aller tijden voor Oranje. 3 Vrijdag 11 augustus was het D-day voor Dafne Schippers. Er was geen twijfel over mogelijk. Die dag moest het gebeuren voor het sprintkanon uit Utrecht. Haar bronzen medaille op de 100 meter bood hoop. Dat er een aantal concurrentes nog voor aanvang van de race afhaakten ook. Maar het moest natuurlijk nog wel 'even' gebeuren. En Schippers maakte de torenhoge verwachtingen waar. Ze knalde naar 22.05, net iets sneller dan nummer twee Marie-Josée Ta Lou. Hiermee werd Schippers de derde atlete die erin slaagde haar titel op de 200 meter te prolongeren. Alleen Marlene Ottey (1993 en 1995) en Allyson Felix (2005, 2007 en 2009) flikten dit kunstje eerder. 4 Naast veel vreugde bracht het WK - helaas, so be it - ook verdriet. Vier atleten konden hun onderdeel vanwege een blessure niet afmaken. Nadine Broersen stapte uit tijdens de zevenkamp. Menno Vloon botste tegen een paal en moest met rugklachten uitstappen bij het polsstokhoogspringen. Thijmen Kupers raakte vlak voor zijn halve finale op de 800 meter geblesseerd aan zijn kuit en achillespees en Eelco Sintnicolaas kreeg last van zijn hamstring, waardoor hij de tienkamp niet kon voltooien. 5 Kunnen vijfde plaatsen een gouden randje hebben? Susan Krumins bewees op de tweede dag van het toernooi dat deze vraag absoluut met een 'ja' beantwoord kan worden. Krumins sloot de 10.000 meter af in 31.20,24. Een persoonlijk record in een magische race. ,,Ze noemen mij vaak 'Susan eighth place'. Ik wilde van die achtste plaatsen af. En als je vijfde wordt, is een medaille ook mogelijk", aldus een dolblije Krumins na afloop tegeover de media. 2017 De WK van 2017 zullen ook de boeken ingaan als de kampioenschappen waarop twee grootheden uit de internationale atletiek afzwaaiden. Mo Farah en Usain Bolt vertoonden voor het laatst hun kunsten op de baan. Farah leek op weg naar een droomafscheid nadat hij goud pakte op de 10.000 meter. Sprookjesachtig werd het niet voor de thuisfavoriet, omdat hij - als favoriet - genoegen moest nemen met zilver op de 5.000 meter. Bolt stelde al wat teleur met brons op de 100 meter. De estafette, zijn echte laatste optreden, viel daarna compleet in het water doordat de Jamaicaan een spierblessure opliep en geblesseerd de strijd staakte. 5000 Wat had ze het zwaar na de 1500 meter, die uitdraaide op een enorme teleurstelling. Waar werd gehoopt - en voorzichtig zelfs een beetje werd gerekend - op goud, werd Sifan Hassan vijfde op haar eerste afstand op dit WK. Het was de vraag of Hassan zich kon herpakken van deze enorme tegenslag. Op de slottdag van het toernooi bleek dat de geboren Ethiopische hier prima in slaagde. Op de 5000 meter haalde zij een bijzonder knappe bronzen plak, dankzij een krachtig eindschot. Haar tijd? 14.42,73. 6626 Last, but zeker not least. Het nieuwe Nederlands puntenrecord op de zevenkamp. Anouk Vetter zorgde voor dit schitterende aantal tijdens haar onvergelijkelijke optreden. Na een wat stroeve start zorgde een fabuleuze prestatie bij het speerwerpen - een kampioensrecord op de meerkamp - voor de omslag. Vetter hield stand in haar 800 meter en werd, na Dafne Schippers, de tweede Nederlandse ooit, die tijdens een WK meerkamp het podium betrad. Foto: Erik van Leeuwen

De winnaars van dit competitie weekend zijn bekend! Naast de promotie/degradatie wedstrijden in de senioren competitie en de finale van de C/D junioren wisten de ploegen van PAC in Europa voor mooie resultaten te zorgen. De meidenploeg van PAC pakten de winst en promoveren hierdoor naar de hoogste klasse. De jongensploeg van PAC eindigden als 6e in de hoogste klasse van de Europacup U20. NK Teams / 1e divisie senioren Bij de promotie/degradatie wedstrijd in Amsterdam (AAC), eindigden de volgende ploegen bij de beste vier en promoveren/ handhaven hiermee hun plek in de eredivisie. Nieuw in de eredivisie zijn de mannen van AAC en liefst 3 vrouwenploegen. ARV Ilion, AV Daventria en Haag Atletiek nemen de plaatsen in van AV Sprint, Eindhoven Atletiek en PAC. Mannen Vrouwen 1 AAC ARV Ilion 2. AV Lycurgus AV Lycurgus 3. Rottterdam Atletiek AV Daventria 4. AV 1923 Haag Atletiek Foto: AAC 1e divisie / 2e divisie senioren In Naaldwijk weten de vrouwen van Rotterdam Atletiek voor handhaving in de 1e divisie te zorgen. Voor de plekken 1,2 en 3 werd het een spannende eindsprint met slechts een puntenverschil van 1 punt tussen de top 3. Nieuw in de 1e divisie zijn de vrouwenploeg van AV 1923 en Hellas Utrecht. Bij de mannen werd al snel bepaald dat AC Tion er met de winst vandoor zou gaan. Alleen de mannenploeg van AV Hylas promoveerd naar de 1e divisie. De overige teams realiseerden handhaving. Mannen Vrouwen 1. AC Tion Rotterdam Atletiek 2. AAV '36 AAV '36 3. AV Hylas AV 1923 2e divisie / 3e divisie senioren Bij de promotie/degradatie wedstrijd in Wageningen weten liefst 4 mannenteams en 4 vrouwenteams te promoveren naar de 2e divisie. Bij de mannen zijn dit de teams van Ciko '66, AV '47, AV Haarlemmermeer en AV de Gemzen. Daarnaast promoveren AV Haarlem, WAV Tartelos, AV Passaat en AAC '61 bij de vrouwen. Mannen Vrouwen 1. Ciko '66 AV Haarlem 2. AV '47 WAV Tartelos 3. AV Haarlemmermeer AV Passaat Junioren C/D competitie De teams van PAC winnen drie van de vier competitie finales bij de junioren C en D. Alleen bij de Jongens Junioren D eindigen zij naast het podium, als 6e. Deze categorie werd gewonnen door de Jongens Junioren D van Almere '81. JC MC JD MD 1. PAC PAC Almere '81 PAC 2. Haag Atletiek AV PEC Phanos VAV 3. AV Hera Leiden Atletiek CAV Energie Altis Foto: Anouk Trooster ECCC T&F U20 Afgelopen weekend vonden de European Champions Club Cup U20 plaats in Brno (Tsjechië) en Leiria (Portugal). De jongesploeg van PAC kwam uit in de hoogste klasse van de europacup en eindigde hier als zesde. De meiden van PAC wisten de wedstrijd in Leiria te winnen en promoveren hierdoor naar de hoogste klasse. Volgend jaar zullen beide ploegen uitkomen in de hoogste klasse van de ECCC U20. Dit zullen wederom de teams van PAC zijn door de winst in de competitie van dit jaar. Foto: PAC

Vandaag is het zover, de grande finale van de senioren competitie! Met in Naaldwijk de 1e/2e divisie, in Wageningen de 2e/3e divisie en tot slot in Amsterdam: de promotie/degradatie wedstrijd NK Teams/1e divisie. Maak kennis met het team van AAC, die vandaag gaan strijden op hun thuisbaan voor een plekje in de eredivisie. Want zo voelt deze promotie-degradatiewedstrijd wel, als een grande finale. Voor zowel de mannen- als vrouwenploeg van AAC was het dit jaar helemaal niet makkelijk om zich voor deze wedstrijd, vanuit de eerste divisie, te plaatsen. En dat terwijl wij als Amsterdamse club met een rijke sporthistorie (Ellen van Langen, Christine Toonstra, Emiel Mellaart, Gregory Sedoc, Troy Douglas, Lia Koeman enz. enz…) toch eigenlijk glansrijk in de eredivisie mee zouden moeten strijden! Maar niet getreurd, met de grote groep talentvolle junioren die de club kent zal dit binnen enkele jaren ook zeker weer het geval zijn! Maar nu, terug naar het heden. Zondag zullen wij met zowel een mannen- als een vrouwenploeg strijden om een plekje in de eredivisie, het hoogst haalbare niveau voor Nederlandse atletiekclubs. Wij zijn als verenging zeer vereerd dat wij ook nog eens gastheer zijn van deze wedstrijd. Bij deze willen wij u een klein inkijkje geven in onze ploegen, zodat u alvast een klein beetje kennis kunt maken met de mannen en vrouwen die vandaag de club eer van AAC hoog zullen gaan houden! De vrouwenploeg: Onze vrouwenploeg hangt dit jaar dankzij clubliefde aan elkaar. Door het seizoen heen zijn we steeds meer ‘vaste krachten’ verloren door blessures. Zo moeten wij onder andere Carola van Wagtendonk missen wegens een afgescheurde achillespees. Naast vervelende blessures is er ook een leukere reden waardoor de vrouwenploeg momenteel niet op volle kracht is. Er lijkt namelijk een heus zwangerschapsvirus rond te gaan bij AAC! (Voor alle niet-zwangere vrouwen die zondag voornemens hebben om naar AAC te komen: Pas op! Het heerst!) Maar liefst 4 vrouwen zijn geveld door dit virus, waardoor zij wegens te bolle buik niet mee zullen doen. Wel zijn zij ondertussen dus druk bezig om de AAC-ploeg van 2037 vorm te geven. AAC zou AAC niet zijn als de gaten die door deze afwezigen zijn ontstaan, niet razend vlug opgevuld zouden worden met enthousiaste jongelingen en enkele oudere die buiten hun comfort-zone zullen treden door op - voor hen- nieuwe onderdelen uit te komen. Zo zullen de loopnummers grotendeels door atletes worden gedaan die nog niet eerder een afstand over zoveel rondjes aflegden. Tessa Bos zal de voor haar comfortabele sprint achter zich laten en alles geven op de 1500m. Voor de 3000m hebben we zelfs een hink-stap-springster op weten te trommelen, Charida Righolt heeft nu al zin in 7,5 ronde op de mooie baan van AAC! Zelfs voor het bij zoveel atleten gevreesde onderdeel, de steeple-chase, hebben wij iemand aan de start staan. Iemand die dit nog nooit eerder van haar leven heeft gedaan, iemand die überhaupt in haar leven nog nooit 7,5 rondje aan een stuk heeft gelopen, maar wel iemand met een groot rood-zwart AAC-hart: Onze nieuwe heldin van de ploeg: Marjolein van Geest! Wij zouden het fantastisch vinden als jullie haar allemaal bij de waterbak komen aanmoedigen, liefst met spandoek, foto’s maken mag. Gelukkig zullen er ook zeker onderdelen zijn waar we het rood-zwarte tenue van AAC in de voorhoede kunnen verwachten. Zo hebben we met Myrthe Fonck een kanshebster op de 400 meter horden, gaat Laura Boekel voor een topklassering op de 800 meter en hebben we met Beau Winnubst een topper op de 200 meter. De mannenploeg: De mannenploeg ziet er op papier kansrijker uit dan de vrouwenploeg, of dit ook zo zal zijn moet nog blijken natuurlijk. Het is een ploeg die bijna met het minimaal aantal atleten gevormd wordt, waarbij wel bijna iedereen 2 of 3 onderdelen voor zijn rekening neemt. Zo hebben wij Joeri van der Hooft, die in zijn eentje de spring-driekamp zal doen, Muus Evers die alle sprintonderdelen voor zijn rekening neemt en onze hordenkoning Stefan de Vries die zowel op de korte als op de lange horden goed uit de voeten kan. De kracht van de ploeg zal met name bij de werp- en loop onderdelen liggen. Met de mila-atleten uit de groepen van Bram Wassenaar en Frans Thuijs zijn de 800m, 1500m en de 5000m sterk bezet en zullen we met name uitkijken naar een zinderende eindsprint van Kevin Viezee op de 800m. Ook op de werponderdelen zal worden meegestreden om de 1e plaatsen door Sven Poelmann, Dennis Hemelaar en Leon Versluijs, wat onder leiding van top werpcoaches Martin Wijand en Ben Vet toch zeker moet lukken! Nu zou AAC AAC niet zijn, als er ook in deze sterke mannenploeg nog wat gaatjes gevuld moeten worden met een beetje clubliefde. Zo is Tarik Bayoumi uit de roeiboot getrokken om na een aantal jaren zijn spikes weer uit de kast te halen om te vlammen op de 400 meter en de estafette. Voor een spetterend spektakel op de steeple chase kunnen wij vertrouwen op ons bestuurslid, Piet de Reuver! Wij AAC’ers hebben allemaal ontzettend veel zin om er zondag een geweldig sportief spektakel van te maken, hopelijk zullen de weergoden ook een beetje aan onze zijde staan! Tot zondag! Volg de uitslagen live via

Het is bijna weer voorbij, die mooie atletiekzomer van Oranje. Maar nog niet helemaal! De komende weken blikken we terug op de hoogtepunten van de vijf belangrijkste internationale toernooien. Deze week staat het European Youth Olympic Festival (EYOF) centraal. Fotograaf Richard Schoneville was in Györ aanwezig en heeft prachtige foto’s gemaakt. Wij selecteerden de 10 mooiste fotomomenten om nog even na te genieten van dit toernooi. 10. Minke Bisschops viert haar zege op de 100 meter 9. Henrik Kok in opperste concentratie voor zijn wedstrijd 8. Anna Hightower wordt omhelst door teamgenoten na het behalen van haar derde plek op de 3000 meter 7. Vreugde bij Bisschops, Sedney, Libbers en Roelofs tijdens de medaille uitreiking 6. Trotse trainer Brendan Troost feliciteert Sven Jansons 5. Zoë Sedney zit klaar in de startblokken bij de 200 meter 4. Djoao Lobles sprint naar zijn gouden medaille op de 800 meter 3. Teleurstelling bij Najib Hassan na zijn finale op de 1500 meter 2. Alida van Daalen ontvangt felicitaties voor haar gouden medaille bij het kogelstoten 1. Een uitgelaten Sven Roosen na het behalen van zijn gouden medaille op de 400 meter horden Foto's: Richard Schoonderwoert